Γεια σου, μικρέ ταξιδευτή μου, ίσα που πέρασες από ετούτη την γη, σαν μια ανάσα ανέμου. Ίσα που πρόλαβα να σ' αγαπήσω τόσο, όσο χρειαζόταν για να πληγωθώ έως τα βάθη της καρδιάς. Ψυχούλα αγνή, ψυχούλα μικρή, πόσο βιάστηκες και για πού κίνησες νωρίς; Δεν σού άρεσε ο Ήλιος, η δροσιά, το χάδι; Σαν πεφταστέρι φάνηκες στον ουρανό, μια στιγμή ζωής, μια στιγμή πνοής.
Γεια σου, μικρέ ταξιδευτή μου, γλυκιά παρέα μου, χτυποκάρδι Αγγέλων. Μην με ξεχάσεις εκεί όπου πηγαίνεις, δεν θα σε ξεχάσω και γω. Θα 'ρθει μια ώρα που στα χέρια μου θα σε κρατήσω πάλι, που στην αγκαλιά μου θα κρυφτείς ξανά. Εκεί όπου ο πόνος ξεθωριάζει και οι λυγμοί γίνονται δροσερές στάλες βροχής στα μέτωπα των βασανισμένων.
Γεια σου, μικρέ ταξιδευτή μου, πάρε μαζί σου, στο άγνωστο ταξίδι που τραβάς, αυτό το μικρό κομματάκι απ' την ψυχή μου και φύλα το στον κόρφο σου ως μονάκριβο φυλακτό σου. Μην με ξεχάσεις, δεν θα σε ξεχάσω και γω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου