Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λίγα λόγια για το πρώτο μου βιβλίο, "Ο Νόμιμος Κηδεμόνας", το οποίο κυκλοφορεί προς το παρόν μόνο σε ηλεκτρονική μορφή, αφού σας παραθέσω πρώτα μια σύνοψη της ιστορίας του:
"Η Κλωντίν, μια μικρή Γαλλίδα, ορφανή από μητέρα, εγκαταλείπεται στα δέκα της χρόνια από τον πατέρα της σε ένα αυταρχικό οικοτροφείο καλογραιών στην Βρετάνη. Χωρίς να της δοθεί καμία απολύτως εξήγηση, ο γονέας της παύει να έχει κάθε επαφή μαζί της. Εννέα χρόνια μετά και ενώ ζει ακόμη σε εκείνο το οικοτροφείο, δύο δικηγόροι την επισκέπτονται και της ανακοινώνουν τον αιφνίδιο θάνατο τού πατέρα της, Ζαν Ζακ Ντε Ρσέ και την επιθυμία της διαθήκης του. Είναι η μοναδική κληρονόμος της τεράστιας περιουσίας του, αλλά μέχρι να κλείσει το εικοστό πρώτο έτος της ηλικίας της πρέπει να τεθεί υπό την κηδεμονία ενός άγνωστου άνδρα, ο οποίος υπήρξε, όπως της γνωστοποιούν, καλός και έμπιστος φίλος του γεννήτορα της. Πρόκειται για έναν Βρετανό αριστοκράτη, ο οποίος ζητά από εκείνη να εγκατασταθεί στο αρχοντικό του στην Βόρεια Αγγλία. Το κορίτσι συμμορφώνεται και ταξιδεύει έως εκεί για να ανακαλύψει σύντομα, πως αυτός ο παράξενος και σκοτεινός άνδρας αποτελεί το μοναδικό κλειδί της αποκάλυψης βαθιά θαμμένων μυστικών, που σχετίζονται με το παρελθόν τής οικογένειας της. Ένα φοβερό παρελθόν που η ίδια μέχρι πρότινος αγνοούσε παντελώς."
Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην βικτοριανή εποχή.
Η ιστορία του βιβλίου "Ο Νόμιμος Κηδεμόνας" υπήρξε στην πραγματικότητα για την ζωή μου ένας τρυφερός συνοδοιπόρος. Συνέλαβα για πρώτη φορά την ιδέα, όταν ήμουν περίπου δεκάξι χρονών και έτσι άρχισα με τον ενθουσιασμό και την φαντασία τού εφηβικού μου μυαλού να δημιουργώ τους ήρωες της και να γράφω την πλοκή της με στυλό επάνω σε λευκά χαρτιά. Έκτοτε την έγραψα και την μουτζούρωσα πολλές φορές, εγκαταλείποντας στην συνέχεια τα χειρόγραφα της για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Για χρόνια. Σπούδασα, μεγάλωσα, ακολούθησα άλλους δρόμους στην ζωή, άρχισα να γράφω άλλα πράγματα. Ωστόσο, συχνά-πυκνά, η Κλωντίν, η κεντρική ηρωίδα, στριφογύριζε μέσα στην σκέψη μου και "απαιτούσε" από εμένα να της υποσχεθώ πως κάποτε θα καθόμουν να διηγηθώ την περιπετειώδη ιστορία της στον κόσμο. Η αλήθεια είναι, πως την αγνόησα πολλές φορές, όμως μια μέρα και χωρίς συγκεκριμένη αφορμή, αποφάσισα να της κάνω το χατήρι. Της το υποσχέθηκα. Δεν ήμουν πια έφηβη και είχα κιόλας ξεπεράσει την ηλικία της κατά πολύ, όμως την διαβεβαίωσα, πως θα έβαζα τα δυνατά μου. Το κείμενο του βιβλίου, με την μορφή που φτάνει σε εσάς σήμερα, έκανε δεκατρία χρόνια να ολοκληρωθεί, εξαιτίας των αυξημένων καθημερινών υποχρεώσεων μου. Κινδύνεψε πολλάκις να εγκαταλειφθεί, όπως και εκείνα τα παλιά χειρόγραφα, μα η Κλωντίν, για όσους την γνωρίζουν καλά, είναι συν τοις άλλοις επίμονος χαρακτήρας και στο τέλος η επιμονή της κέρδισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου